قسمت ۱۴ سرزمین جادوگری

 

صبح بود ، من از خواب پا میشم و تندی لباسای جادوگریم و میپوشم و میرم  پایین ، وقتی نزدیک در خونه 

میشم سایمون : سابرینا کجا داری میری ؟هنوز صبحونه نخوردی  !  

من : اشکال نداره تو بوفه دانشگاه میرم یه چیزی میخرم و میخورم 

سایمون : خیل خب باشه پس برو 

من : خداحافظ

سایمون : خداحافظ 

و رفتم به سمت دانشگاه (( من اون موقع ها میگفتم دبیرستان میره اشتباه میکردم منظورم داشنگاه بود))

بالاخره رفتم دانشگاه و پیش دایسفیل رو نیمکت نشستم ، 

بعدش ویوار اومد تو کلاس : دخترا ، شماها از امروز برای درس معجون سازی یه معلم جدید دارین

همه ی ما با هم : معععععععلم جدیییییید!

ویوار : درسته ، اسم این خانوم اسنواونت هستن ، ازشون میخوایم که تشریف بیارن تو کلاس

و بعدش اسنواونت اومد 

ویوار : صحبت کنین

اسنواونت : سلام ، من معلم جدید شما هستم ، امیدوارم بتونم مثل معلم مهربون و دلسوزتون خانوم ویوار

باشم ، من معلم درس معجون سازیتون هستم و خیلی از دیدنتون خوشبختم ،..........

بعد از اینکه حرف های اسنواونت تموم شد به ما یکم استراحت دادن ، من رفتم پیش اسنواونت و اوردمش 

پیش  دوستام ،

من : اسنو اونت تو اینجا چیکار میکنی اخه؟

دایسفیل تندی بعد از حرف من : چی شد که خواستی معلم بشی؟

اسنواونت : همین شکلی دلم میخواست

من : خیل خب ، خوش اومدی

تلما : خوش اومدی

دایسفیل : خوش اومدی 

نووا و ایتک : خوش اومدی

بعدش از کلاس همه از کلاس بیرون رفتن

یه دفعه من و دایسفیل و نووا و ایتک و تلما دیدیم که یه دختری داره سر سانتس داد میزنه و وسیله 

هاشو ازش میگیره و سانتس رو صندلی نشسته و گریه میکنه

بعد از اینکه اون دختره رفت من و دایسفیل و ایتک و نووا و تلما رفتیم پیش سانتس

من : سانتس حالت خوبه؟ اون کی بود ؟

سانتس همین شکل که اشک میریخت اروم گفت : اسمش لینداست 

بعدش یکم بلند تر گفت : اون همه رو اذیت میکنه

من : میخوای کمکت کنیم ؟

سانتس : خیلی دوست داشتم ولی من شماها رو اذیت کردم و شماها نمیخواین کمکم کنین ، بعد اشک ریخت

من : نه ما کمکت میکنم مگه نه ؟

همه ی دوستام : بله

سانتس همون شکل که گریه میکرد به ما نگاه کرد و لبخند زد و اشکاش و پاک کرد و اروم گفت : ممنونم ، 

من و میبخشین، 

همه ی دوستام ، بببب

من وسط حرفشون : اره اونا دوستای خوبی هستن میبخشنت

دایسفیل : یه دقیقه صبر کن 

دوباره همه ی دوستام : بللللهههههه

من : یعنی این قد این بله براتون ارزش داشت

سانتس خندش گرفت

بعدش کلوئی و اگنس اومدن ( اگنس خواهر سانتس هستش )

کلوئی : سلام سابرینا و دایسفیل و ایتک و نووا و تلما 

من و همه ی دوستام : سلام کلوئی

اگنس : سلام عزیزا ، سانتس چی شده ؟

سانتس : لیندا اذیتم کرده 

من : سانتس میای با ما باشی 

سانتس : البته ، و چشاش برق زد و به من نگاه کرد

 بعدش من و نووا و ایتک و دایسفیل و تلما و کلوئی و اگنس با هم راه افتادیم 

من تو وقت ازاد تمامی جاها ی دانشگاهمون و به سانتس و کلوئی و اگنس نشون دادم

سانتس هم تمامی جاهای دانشگاهش و به من نشون داد و بعدش که زنگ ازاد تموم شد رفتیم کلاسامون

سانتس قبل از رفتنش تندی بهم گفت : من قول میدم دیگه اذیتت نکنم و باهات دوست باشم فقط تو من و 

ببخش

من : خیلی وقته که بخشیدمت

بعدش همدیگه رو بغل کردیم و سانتس تندی رفت کلاسش و منم رفتم

بعد از اینکه دانشگاه تموم شد و داشتیم میرفتیم خونه سانتس اومد پیشم و شمارم و گرفت و ازم خداحافظی  کرد و با لبخند رفت

منم رفتم خونه تا فردا...........

برای ادامه ۱۰ نظر